Αθήνα. Δεκαετία του ’80. Οι κοινωνικοί αγώνες εντείνονται, το ρεύμα εναντίωσης στη σοσιαλδημοκρατική καταστολή διευρύνεται και με ορμητήριο την πλατεία Εξαρχείων, βάζει “φωτιά” στο κέντρο της μητρόπολης. Ο Γιώργος Νικολαΐδης, με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και με την ψυχή στο στόμα, βρίσκεται εκεί όπου γράφεται η ιστορία. Και την αποτυπώνει σε άσπρο και μαύρο. Σήμερα, κι ενώ έχουν περάσει κάτι παραπάνω από τρεις δεκαετίες, ανασύρει από το αρχείο του και μοιράζεται μαζί μας το ακυκλοφορητο υλικό του, ενώ οι άνθρωποι που βρίσκονταν “ψυχή τε και σώματι” στο κάδρο των φωτογραφιών του, γράφουν για τα Εξάρχεια, τον “χώρο”, την αντιεξουσία, το Χημείο, τη δολοφονία Καλτεζά, το πανκ ροκ, τις ανεξάρτητες μπάντες, τα στέκια, τις συναυλίες… Κείμενα – μαρτυρίες, τα οποία, μαζί με τις σκληρές φωτογραφίες, σκιαγραφούν εκείνες τις πολύ ζωντανές μέρες και νύχτες επιθυμίας και δράσης. Τότε που οι καταληψίες του Χημείου αποχωρούσαν νικητές από τη μάχη ενάντια στην κρατική μηχανή, τραγουδώντας πάνω από τα οδοφράγματα, “είμαστε τρελοί κι ευτυχισμένοι”…
Τα κείμενα που συνοδεύουν το φωτογραφικό υλικό του Γιώργου Νικολαΐδη:Πρόλογος – Δημήτρης Ιωάννου, Γιάννης Ν. Κολοβός Πλατεία Εξαρχείων – Θοδωρής Αντωνόπουλος “Δεν είναι ελευθερία, δεν είναι Δημοκρατία, Είναι μόνο μία Μπασταρδοκρατία” – Παναγιώτης Καλαμαράς Χημείο ’85 – Γιάννης Καστανάρας”Απόψε, όλα κάτω” – Νίκος Σούζας Πάνκηδες – Γιάννης Ν. Κολοβός Nick, the hero next door… – Νίκος Λιάσκας Η ακαθόριστη στιγμή. Όταν οι ξένοι μουσικοί ήρωες γίνονται “δικοί μας” – Αλέξης Καλοφωλιάς Rock in Athens. 26-27 Ιουλίου 1985: Οι δύο μέρες που η Αθήνα έγινε Ευρώπη… – Ηρακλής Ρενιέρης Μια βόλτα στον Πήγασσο… – Ταξιάρχης Λιάσκας Σανδάλια, ταγάρια και creepers – Θανάσης Αντωνίου Independent nights… A way out! – Χρήστος Γιοβανόπουλος
Leave a Reply