Μικροφωνική αλληλεγγύης στον Τ.Θεοφίλου και την Ηριάννα Β.Λ. σε Bύρωνα και Παγκράτι
Το απόγευμα(από τις 7μμ) της Τρίτης 4/7 πραγματοποιήθηκε στον Βύρωνα(όρια με Παγκράτι)στην πλατεία Μαρτάκη μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης(με κείμενα και ανάρτηση πανό) στον Τάσο Θεοφίλου και την Ηριάννα Β.Λ.,καλεσμένη από την κατάληψη της Ανάληψης και πρωτοβουλία συντρόφων/-φισσών από τις γειτονιές του Βύρωνα και του Παγκρατίου,που τρέχουν το ζήτημα των 2 αυτών υποθέσεων ενόψει κιόλας της δικαστικής ετυμηγορίας του εφετείου του αναρχικού κομμουνιστή Τ.Θεοφίλου την Παρασκευή 7/7 και της εξέτασης του αιτήματος αναστολής της ποινής της Ηριάννας Β.Λ. απο το συμβούλιο εφετών τη Δευτέρα 17/7.Στο κάλεσμα της παρέμβασης ανταποκρίθηκαν κι άλλες τοπικές συλλογικότητες και ανένταχτοι σύντροφοι των γειτονιών αυτών(συνέλευση κατοίκων ΒΚΠ,Άλσους Παγκρατίου κ.α.), καθώς και άλλοι σύντροφοι απο τα ανατολικά προάστια και από άλλες περιοχές της μητρόπολης.Μετά το τέλος της μικροφωνικής οι 40 περίπου αλληλέγγυοι/ες ακολουθήσαμε με παρέμβαση σε δρόμους του Παγκρατίου με εκ νέου μοίρασμα κειμένων,πετάχτηκαν τρικάκια,γράφτηκαν με σπρέι συνθήματα και πατήθηκαν stencil,περνώντας απο κεντρικά σημεία της συνοικίας,μαγαζιά,τράπεζες και στάσεις μέχρι την πλατεία Παγκρατίου στο ύψους του Άλσους (επί της οδού Ευτυχίδου),φωνάχτηκαν συνθήματα με αντικρατικό/αντικατασταλτικό και αντιφασιστικό περιεχόμενο,καθώς και συνθήματα ενάντια στις εργοδοτικές δολοφονίες(<<εργατικά ατυχήματα>>,όπως θέλουν τα αφεντικά να τις παρουσιάζουν) και καταλήξαμε ξανά στον Βύρωνα(στο σημείο εκκίνησης) λίγο μετά τις 9 το βράδυ.Παράλληλα και καθ’ολη τη διάρκεια της δράσης μας υπήρχε θετική ανταπόκριση απο τον κόσμο των γειτονιών,που εκδήλωσε ζωντανό ενδιαφέρον για τις 2 αυτές υποθέσες,διαβάζοντας τα κείμενα τα οποία μοιράστηκαν όλα.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!!!!!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ……ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ………..ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ….ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣ & ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ……ΟΛΟΙ/ΕΣ ΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/7 ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17/7 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ(ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ)
Κατάληψη Ανάληψης
Σύντροφοι/-φισσες
*Το κείμενο που μοιράστηκε και διαβάστηκε στην παρέμβαση.
<<Το κράτος εκδικείται συντρίβοντας ανθρώπους και αντιστάσεις.>>
Άμεση απελευθέρωση στον Τάσο Θεοφίλου και την Ηριάννα Β.Λ.
Στις 7 Ιουλίου ολοκληρώνεται στο Εφετείο Αθηνών η πολύκροτη δίκη του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου σε δεύτερο βαθμό. Η ιστορία αυτή και η περιπέτεια του συντρόφου ξεκινάνε τον Αύγουστο του 2012,όταν πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία στο υποκατάστημα της Alpha Bank της Νάουσας Πάρου, κατά την οποία χάνει τη ζωή του 53χρονος οδηγός ταξί που επιχείρησε να σταματήσει τους ληστές κατά τη διάρκεια της διαφυγής τους. Αμέσως μετά την τέλεση των 2 αυτών πράξεων η αντιτρομοκρατική κάνει την εμφάνισή της στην υπόθεση λόγω ενός «ανώνυμου» τηλεφωνήματος, του οποίου την πηγή δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν οι αρχές. Το τηλεφώνημα ανέφερε ως δράστη κάποιον Τάσο που έχει σχέση με την «τρομοκρατία», αναφέροντας το ξενοδοχείο,στο οποίο τάχα διέμενε ο Θεοφίλου.
Ακολουθεί η σύλληψη του Τ. Θεοφίλου στις 18/8/012 στην Αθήνα κοντά στο σταθμό του μετρό στον Κεραμεικό και η βίαιη απόσπαση DNA από τον ίδιο, με τη μέθοδο του πνιγμού κατά την προσαγωγή του στην κρατική ασφάλεια. Στη συνέχεια ένα ανύπαρκτο καπέλο γίνεται ο λόγος της προφυλάκισης του για συμμετοχή στη ληστεία της Alpha Bank,συμμετοχή στη δολοφονία του 53χρονου οδηγού ταξί,καθώς και με μια ακόμη κατασκευασμένη από τις διωκτικές αρχές κατηγορία,αυτή της ένταξης και συμμετοχής στην αναρχική επαναστατική οργάνωση “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς”. Ένα καπέλο που δεν περιλαμβάνεται στα ευρήματα από το σημείο της ληστείας,διότι δεν εντοπίστηκε ποτέ από καμία κάμερα που κάλυπτε εσωτερικά κι εξωτερικά την περιοχή περιμετρικά της τράπεζας, αλλά υποτίθεται ότι ενοχοποιεί τον Θεοφίλου, αφού βρέθηκε σε αυτό ιστός που ακόμα η αντιτρομοκρατική αρνείται κατηγορηματικά να επιβεβαιώσει το είδος του . Το σαθρό αυτό κατηγορητήριο καταρρέει γρήγορα έπειτα από τις,ασαφείς και παντελώς ελλιπείς από πλευράς τεκμηρίωσης της “αλήθειας”,καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας (μπάτσων,υπαλλήλων της τράπεζας ,συγγενών του θύματος,θαμώνων και κατοίκων του νησιού της Πάρου),στους οποίους δεν αναγνωρίστηκε ποτέ στο πρόσωπο του δράστη της ληστείας και του φόνου ο Τ.Θεοφίλου,ασχέτως αν πολλοί εκ των οποίων στρατολογήθηκαν και εξαγοράστηκαν από την Alpha Bank με τον συγκεκριμένο καπιταλιστικό οργανισμό να λειτουργεί ως ενεργός και καταλυτικός παράγοντας στην τελική έκβαση της δίκης του.
Παρόλο που οι αποδείξεις οδηγούσαν στην αθώωση του συντρόφου δεν κατάφεραν να πείσουν τον συνονθύλευμα της έδρας του δικαστηρίου (με προεδρεύοντα τον Μ. Χατζηαθανασίου) κι έτσι ο Θεοφίλου καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 25 χρόνια κάθειρξης (έχει ήδη εκτίσει τα 5) για συνεργεία στην ανθρωποκτονία του οδηγού ταξί και τη ληστεία της τράπεζας,για οπλοκατοχή και πλαστογραφία,αλλά κρίθηκε αθώος για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στην αναρχική ε.ο. Σ.Π.Φ. Mε τον ίδιο τρόπο εξελίχθηκε μέχρι στιγμής η δίκη στο εφετείο,όπου κρίθηκαν πάλι αναξιόπιστοι όλοι οι μάρτυρες κατηγορίας. Όμως το αδίστακτο και κυνικό πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά ότι δεν έχει τελειωμό….Αυτή τη φορά η-σε διατεταγμένη υπηρεσία εισαγγελέας Άννα Καλουτά πρότεινε την ενοχή του συντρόφου Τάσου Θεοφίλου για όλες τις κατηγορίες,αφού απαξίωσε τον ίδιο το θεσμικό της ρόλο πετώντας στα σκουπίδια την ακροαματική διαδικασία που επί έξι μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη, πρότεινε την καταδίκη του Τάσου για συνέργεια σε ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ληστεία, συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, οπλοκατοχή και πλαστογραφία, δηλ. σε ποινή που πιθανώς να φτάσει τα δις ισόβια χρόνια κάθειρξης και να αποτελέσει την πρώτη φορά στα χρονικά του δικαιικού συστήματος του ελληνικού κράτους- μεγαλύτερη απόφαση καταδίκης δίκης σε δεύτερο βαθμό από την αντίστοιχη της πρωτόδικης.
Από την αρχή της δίκης η εισαγγελέας Άννα Καλουτά είχε κάνει σαφές ότι μοναδικός της στόχος είναι η πάση θυσία καταδίκη του συντρόφου και ότι δεν πρόκειται να υποκύψει σε κανένα στοιχείο που αποδεικνύει την αθωότητά του. Δεν δίστασε στην αγόρευσή της όχι μόνο να απορρίψει χωρίς επιχειρήματα ολόκληρη την υπερασπιστική γραμμή του Τάσου Θεοφίλου, αλλά και να διαστρεβλώσει τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, δημιουργώντας ένα φθηνό και γελοίο αφήγημα με μοναδικό στόχο την πολιτική και φυσική εξόντωση του συντρόφου. Το μόνο στοιχείο που ως τώρα τον κρατά στη φυλακή και τον βρίσκει αντιμέτωπο με νέα βαρύτερη καταδίκη είναι η εύρεση DNA σε καπέλο που υποτίθεται πως έπεσε απ’ τον δράστη την ώρα της ληστείας. Το DNA όμως, όπως γνωρίζουμε δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ισχυρό ενοχοποιητικό στοιχείο που αρκεί για να καταδικάσει κάποιον σε ισόβια κάθειρξη. Με τον ίδιο τρόπο καταδικάστηκε πριν από μερικούς μήνες σε 25 χρόνια κάθειρξη ο αναρχικός σύντροφος Μάριος Σεισίδης για συμμετοχή στην περιβόητη ληστεία της ΕΤΕ της οδού Σόλωνος στα Εξάρχεια το 2006.Αντίστοιχα στο πρόσφατο παρελθόν, καταδικάστηκαν οι αναρχικοί σύντροφοι Άκης Σαραφούδης και Γιάννης Ναξάκης, πρωτόδικα και σε δεύτερο βαθμό σε ποινές πολυετούς(μικρότερης διάρκειας) φυλάκισης για συμμετοχή τους σε ληστείες τραπεζών στον Πυργετό Λάρισας και τη Νιγρίτα Σερρών. Αντιθέτως, η ολοένα και συχνότερη και ανεξέλεγκτη χρήση γενετικού υλικού από πλευράς των κατασταλτικών αρχών ως αποδεικτικό στοιχείο αποτελεί αναξιόπιστη μέθοδο πιστοποίησης αποτελεσμάτων, λόγω του ότι η συγκεκριμένη μέθοδος (STR) αποτελεί μόνο μέθοδο αποκλεισμού υπόπτων και όχι ταυτοποίησης του. Δεν είναι όμως η μόνη φορά που βλέπουμε ένα «σενάριο» της αντιτρομοκρατικής να οδηγεί κάποιον άδικα στη φυλακή. Άτομα που δεν είχαν εις βάρος τους οτιδήποτε, καμία μαρτυρία, μόνο προσωπικές σχέσεις με άτομα που θεωρούσε «ύποπτα» η αντιτρομοκρατική και την υποψία συμμετοχής τους στον αναρχικό/αντιςξουσιαστικό χωρο.
Σχετικά με την Ηριάννα Β.Λ.
Ζωντανό παράδειγμα έτερης εσκεμμένης στοχοποίησης από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους (Αστυνομία και Αστική Δικαιοσύνη) αποτελεί την περίοδο που διανύουμε η περίπτωση της 29χρονης πανεπιστημιακού-υποψήφιας διδάκτορος της Φιλοσοφικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. Ηριάννας Β.Λ,η οποία καταδικάστηκε πρωτόδικα από το Β’ Τριμελές Κακουργιοδικείο της Αθήνας σε 13 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή την 1η Ιουνίου με την κατηγορία της συμμετοχής της στην οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», χωρίς ελαφρυντικά, με στοιχεία εντελώς διάτρητα,για την ακρίβεια με την ταυτοποίηση μερικού αμφιλεγόμενου δείγματος DNA, το οποίο ανιχνεύθηκε σε γεμιστήρα εκτός όπλου που ανήκε στα ευρήματα που εντοπίστηκαν θαμμένα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου και οδήγησε στη σύλληψη και την ποινική της δίωξη για «ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» και «λήψη, κατοχή, μεταφορά και απόκρυψη όπλων και πυρομαχικών με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος και τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων και οργανώσεων».Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένας επίπονος αγώνας, από τη μια για να αντικρούσει τις κατηγορίες και από την άλλη για να κατορθώσει, εν μέσω και κλίματος τρομοϋστερίας, να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Μετά την απολογία της τότε στον ανακριτή αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους, γεγονός που καταδείκνυε την ανεπάρκεια της ένδειξης ενοχής με βάση την οποία είχε ασκηθεί η ποινική δίωξη σε βάρος της. Λίγες ημέρες αργότερα, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας όχι μόνο άφησε αιχμές κατά δικαστών για την κρίση τους σε θέματα “τρομοκρατίας”, αλλά κοινοποίησε και ένα ενημερωτικό σημείωμα κατονομάζοντας όσους κατηγορούνταν για “τρομοκρατική δράση”, στο οποίο φιγουράριζε και το δικό της όνομα (στον εν λόγω κατάλογο αναφέρονταν και στοιχεία ατόμων που είχαν αθωωθεί από σχετικές κατηγορίες).
Το 2015 (κι ενώ η δίκη της δεν είχε ακόμη γίνει) δύο βουλεύματα του Συμβουλίου Εφετών, έπειτα και από σύμφωνες εισαγγελικές προτάσεις, έκαναν δεκτό το αίτημα της να αρθεί ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου ο οποίος της είχε επιβληθεί, προκειμένου να μεταβεί στο εξωτερικό για να συμμετάσχει σε συνέδρια που αφορούσαν τα ακαδημαϊκά της ενδιαφέροντα, ώστε να συνεχίσει την επιστημονική της καριέρα παρά τις αντιξοότητες. Η δίωξη της Ηριάννας Β.Λ, είναι φανερό ότι έχει να κάνει με την ποινικοποίηση της προσωπικής σχέσης της με τον σύντροφό της Κωνσταντίνο Π., ο οποίος είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» και έχει ήδη αθωωθεί. Επιπροσθέτως,η διεξαγωγή της δίκης της Ηριάννας δεν έλαβε καμία δημοσιότητα μέχρι την ετυμηγορία του δικαστηρίου και καθ’όλη τη διάρκεια της διαδικασίας υπήρξε πλήρης απουσία μαρτύρων. Αυτή η εξέλιξη λειτούργησε ως ακόμα ένας καθοριστικός παράγοντας στην καταδίκη της.
Επομένως,οι περιπτώσεις του Τάσου Θεοφίλου και της Ηριάννας Β.Λ. καταδεικνύουν την προσπάθεια ριζικής αλλαγής του τοπίου στους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης σε πολιτικές (“ποινικές”) υποθέσεις που αντιμάχονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας. Το κράτος προσδοκά στον απώτερο σκοπό της οχύρωσης του νομικού του οπλοστασίου,δίνοντας έτσι ένα ακόμα σαφές μήνυμα επιβολής στις περιπτώσεις που διακινδυνεύεται η “αξιοπιστία” του και η ακεραιότητα της κυριαρχίας του. Ωστόσο,αξίζει να σημειωθούν και άλλες σκοπιμότητες που αποτυπώνονται,μέσα από τις μακρόχρονες διώξεις και καταδίκες υποθέσεων,κυρίως ένοπλης πάλης που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με τον α/α χώρο. Τα κίνητρα από την ενοχή κάθε κατηγορούμενου στις επίμαχες υποθέσεις αποτελούν σύνηθες εφαλτήριο-παράσημο για την επαγγελματική ανέλιξη των δικαστικών λειτουργών (δικαστών,ανακριτών και εισαγγελέων) σε υψηλότερες βαθμίδες της αστικής δικαιοσύνης,καθώς έτσι αναδύεται το κύρος τους ως προς την αφοσίωση τους στη εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κράτους. Αυτό έχει ως επακόλουθο την -κατά γενική ομολογία μεροληπτική της στάση ως προς τα συμφέροντα του κράτους και των καπιταλιστών.
Οι δύο αυτές υποθέσεις έχουν συγκεντρώσει το ενδιαφέρον κόσμου από το αναρχικό και ολόκληρο το οριζόντιο/ανταγωνιστικό/ριζοσπαστικό κίνημα,καθώς κι από το ευρύτερο κοινωνικό φάσμα πέρα από ιδιότυπα και στενά πολιτικά πλαίσια. Οι μαζικές πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης σε πανελλαδικό επίπεδο και οι μεμονωμένες αντίστοιχες κινητοποιήσεις εκτός συνόρων που εξακολουθούν να πραγματοποιούνται από τις αρχές Ιουνίου,δίνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους διαχειριστές της εξουσίας και των παραφυάδων της,ότι η σκευωρία και η εμμονική προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας και της καταστρατήγησης της απονομής της δικαιοσύνης προς όφελος των καταπιεστών δε θα γίνει ανεκτή,και αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα μέσα στον κοινωνικό/ ταξικό πόλεμο που βιώνουμε και που οξύνεται καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου.Ο Τάσος και η Ηριάννα είναι 2 απο όλους εμάς. Για αυτό και θα αντισταθούμε με κάθε δυνατό μέσο για την άμεση αθώωση τους. Να μην αφήσουμε να επιβληθεί ο φόβος και να σταθούμε ακέραιοι και ανυποχώρητοι απέναντι στην εκδικητικότητα της εξουσίας και τα πολυδιάστατα αδηφάγα μέσα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού!
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ) ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 9 Π.Μ.(ΑΙΘΟΥΣΑ Δ120Γ,6ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ), ΟΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ,ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΤΑΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ ΤΗΣ ΗΡΙΑΝΝΑΣ Β.Λ.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ….. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ…..ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ….Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ…. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ….ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ…..ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ…..ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ!!!!
Κατάληψη Ανάληψη
Σύντροφοι/-ισσες από Βύρωνα & Παγκράτι
Leave a Reply