Στις 19 Μαΐου οι δήμοι του ΣΠΑΥ, με μπροστάρη τον δήμαρχο Ελληνικού-Αργυρουπολης Γ.Κωνσταντάτο, υπογράφουν το “Μνημόνιο Συνεργασίας για τα μονοπάτια του Υμηττού”, συμφωνία που βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με το νέο περιβαλλοντοκτόνο νόμο, ο οποίος ανοίγει το δρόμο στους μεγαλοεπιχειρηματίες να καταστρέψουν κάθε τι πράσινο έχει απομείνει ακόμα και τις περιοχές Natura.Το μνημόνιο αυτό παραδίδει ουσιαστικά τον φυσικό πλούτο του Υμηττού στην τουριστική βιομηχανία καθώς ο απώτερος στόχος είναι μια σειρά επιχειρηματικών παρεμβάσεων με στόχο να συνδεθεί το βουνό με το “Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού”. Μια συνθήκη η οποία θα μετατρέψει τον Υμηττό σε θεματικό αστικό πάρκο.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά, σχεδιάζονται: εγκατάσταση τεχνολογικών συστημάτων wi-fi μέσα στο βουνό, ενώ παράπλευρα στα μονοπάτια προβλέπονται κατασκευές με τσιμέντο που θα λειτουργήσουν ως σταθμοί ενημέρωσης και φόρτισης κινητών.Γίνεται ακόμα λόγος για τη δημιουργία θεματικών πάρκων στις εισόδους του κάθε δήμου ξεχωριστά, πράγμα που συνεπάγεται αφενός την περίφραξη του δάσους και αφετέρου την παράδοσή του σε εταιρίες κατά τα πρότυπα του λόφου Φιλοπάππου και του Εθνικού Κήπου.
Στα σχέδια επίσης του ΣΠΑΥ είναι η “μονοκαλλιέργεια” των μονοπατιών, καθώς θα τα χωρίσει σε ποδηλατικά,πεζοπορικά και ειδικά μονοπάτια για δρομείς, ενώ ετοιμάζεται να πνίξει το βουνό με ηλεκτρικά ποδήλατα και πατίνια. Στο κόλπο αυτό δεν είναι τυχαίο ότι βάζουν και μια σειρά από φορείς όπως είναι το Φυσιολατρικό Σωματείο με την Επωνυμία «Περιπατητική Ομάδα Υμηττού» (με πρόεδρο τον αντιδήμαρχο του δήμου Καισαριανής Μάνο Κιτσέλλη) , τη «ΜΑΙΝΑΛΟΝ Κοιν.Σ.Επ.», τη Σχολή Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ, και το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, καθώς αφενός θέλουν να εξασφαλίσουν την κοινωνική αποδοχή για το πλιάτσικο που ετοιμάζουν, και αφετέρου χρειάζονται τα χέρια των εθελοντών, με σκοπό να μεγαλώσουν τα κέρδη των επιχειρηματιών.
Χαρακτηριστικό επίσης της απάτης που κρύβεται πίσω από την εν λόγω συνεργασία είναι τόσο το ότι τα μονοπάτια του Υμηττού είναι χαρτογραφημένα εδώ και χρόνια από ορειβατικούς και άλλους φυσιολατρικούς συλλόγους, όσο και το ότι με την εγκατάσταση μιας απλής εφαρμογής κάθε περιπατητης μπορεί να έχει ήδη όσες πληροφορίες χρειάζεται στην οθόνη του κινητού του, χωρίς να αλλάξει η φυσιογνωμία του βουνού. Το μόνο που δεν υπάρχει μέχρι στιγμής στο τραπέζι είναι τα φράγκα για τα χιλιόμετρα των νέων έργων που ετοιμάζονται μέσα στο βουνό τα όποια σε ότι αφορά τo δίκτυο μονοπατιών κοστολογείται από 500 έως 2000 € ανά χιλιόμετρο και η εμπλοκή του κλάδου της βιομηχανίας τουρισμού, ο οποίος τρίβει αυτή τη στιγμή τα χέρια του.
Το “Μνημόνιο Συνεργασίας για τα μονοπάτια του Υμηττού”, είναι ξεκάθαρο ότι έρχεται για να συμπληρώσει ακόμα ένα λιθαράκι στην λεηλασία της φύσης, η οποία εξαιτίας της καπιταλιστικής ανάπτυξης έχει καταστραφεί πλέον ολοκληρωτικά. Χαρακτηριστικό της άποψης που έχουν τα αφεντικά για το περιβάλλον είναι ότι ακόμα και την ύστατη ώρα που ολόκληρα οικοσυστηματα καταστρέφονται,με την θερμοκρασία του πλανήτη να αυξάνεται επικίνδυνα με απρόβλεπτες συνέπειες, το μόνο που προσθέτουν στην ατζέντα τους είναι οι επιχειρηματικές ευκαιρίες και τα ποσοστά κέρδους. Ο καπιταλισμός όσο πράσινος και αν διαφημίζει ότι είναι, το μόνο που επιφέρει πάνω στη φύση είναι η ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή της. Για να παράγει την “πράσινη” ενέργεια καταστρέφει τόσο τα υδάτινα όσο και τα δασικά οικοσυστήματα. Για να παράγει βιοκαύσιμα δεσμεύει ολόκληρες περιοχές και δημιουργεί πρόβλημα τόσο στην βιοποικιλότητα όσο και στην παραγωγή της τροφής. Ο πλανήτης δεν σώζεται όσα βιοδιασπώμενα καλαμάκια και αν χρησιμοποιήσουμε, όσο οι βιομηχανίες αρνούνται να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων τους, όσο αυτές μολύνουν τις θάλασσες και τα ποτάμια, και όσο τα τροπικά δάση αποψιλώνονται.Ο πλανήτης δεν σώζεται αν δεν καταστραφεί ο καπιταλισμός, γιατί ακριβώς όσα χρώματα και αν αυτός αλλάξει, η ουσία του παραμένει η ίδια. Η αγορά πάνω απ’ όλα!
Μόνο τυχαίο δεν είναι λοιπόν το ψευδολόγιο που συναντάμε στο αρκτικόλεξο του ΣΠΑΥ, καθώς προστασία του βουνού και οικονομική ανάπτυξη είναι δύο έννοιες εντελώς αντίθετες. Η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να έχει ένα φυσικό περιβάλλον είναι αυτή που συνδέεται με την πλούσια βιοποικιλότητα του, και όχι αυτή που συνδέεται με τουριστικές επελάσεις, εργολαβικές παρεμβάσεις, γήπεδα ή σκοπευτήρια, στρατόπεδα και δημοτικά αναψυκτήρια, που εκτείνονται εντός του οικοσυστήματος. Αν και την προστασία του Υμηττού την εγγυώνται μια σειρά από πράγματα όπως είναι κατάρτιση δασικών χαρτών, ο καθαρισμός του βουνού από τις εύφλεκτες πρώτες των παλιών λατομείων, η απομάκρυνση του Κέντρου Υψηλής Τάσης, η απομάκρυνση των στρατοπέδων και η αποδέσμευση του δασικού πλούτου από αυτά, κ.α, βλέπουμε ότι οι δημοτικές αρχές κάνουν τα στραβά μάτια στα παραπάνω και ξεχνάνε παράλληλα το βενζινάδικο του στρατού, που βρίσκεται μέσα στο δάσος, μόνιμη απειλή τόσο για το βουνό, όσο και για τις οικιστικές περιοχές σε περίπτωση πυρκαγιάς. Σφυρίζουν πολλές φορές επίσης αδιάφορα στις καταπατήσεις τις εκκλησίας, η οποία πέρα από την επέκταση της, έφτασε στο σημείο να νοικιάσει ακόμα και σε λατομεία δασικές της εκτάσεις, ενώ βλέπουμε ότι ακόμα και οι ίδιοι οι δήμοι-μέλη του ΣΠΑΥ, συντελούν στην καταστροφή του Υμηττού με τις επεκτάσεις νεκροταφείων μέσα στο βουνό και τους σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμάτων τους. Αν συνυπολογίσουμε ότι το βουνό για να προστατευτεί σήμερα χρειάζεται τη συνδρομή μιας σειράς εθελοντικών φορέων, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι σόι έργο προσφέρει τελικά ο πολυδιαφημισμένος ΣΠΑΥ, πέρα από το να συνθέτει ένα ακόμα σκαλοπάτι για την πολιτική ανέλιξη των εκάστοτε προέδρων του.
Κάτω τα χέρια από τον Υμηττό
Συζήτηση Τετάρτη 17/6 στην Κατάληψη Ανάληψης, για την οργάνωση δράσεων ενάντια στα σχέδια τουριστικής του εκμετάλλευσης του.
Κατάληψη Ανάληψης
Leave a Reply