“Δεν πιστεύω ότι χάνουμε το φως μας. Πιστεύω πως ανέκαθεν ήμασταν τυφλοί. Τυφλοί, μα που βλέπουν. Άνθρωποι που έχουν όραση, μα δεν βλέπουν πραγματικά”.
Jose Saramago
Σε μια πόλη μια παράξενη επιδημία ολικής τύφλωσης εξαπλώνεται. Στην αρχή αυτοί που έχουν προσβληθεί απομονώνονται σε καραντίνα σε εγκαταλειμμένα νοσοκομεία. Μια νέα κοινωνία των τυφλών δημιουργείται και μια νέα κοινωνική ιεραρχία εγκαθιδρύεται. Σ’ αυτή την ιεραρχία οι σωματικά δυνατοί και οι εγκληματίες κατέχουν τις υψηλότερες θέσεις. Μέσα όμως στην ολική τυφλότητα υπάρχει μια εξαίρεση: μια γυναίκα της οποίας η όραση δεν έχει χαθεί παρατηρεί τα πάντα. Έχει ακολουθήσει τον τυφλό άνδρα της στην απομόνωση υποδυόμενη την τυφλή. Εκεί γίνεται ο οδηγός μιας ομάδας οδηγώντας τους εκτός της απομόνωσης. Η περιπλάνηση τους στους δρόμους της πόλης είναι αποκαλυπτική…
Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα Περί τυφλότητος του Jose Saramago
Leave a Reply